Από το σημείο που μας αφήνει το καραβάκι ανηφορίζουμε τα σκαλιά για την Νέα Σκήτη. Φτάνουμε γρήγορα στο κέντρο της και συνεχίζουμε τα ανηφορικά σκαλοπάτια. Στα τελευταία σπίτια συναντάμε διασταύρωση. Αριστερά στρίβει για τη μονή του Αγ. Παύλου. Για την Σκήτη της Αγ. Άννας εμείς στρίβουμε δεξιά (νότια). Το μονοπάτι τραβερσάρει την πλαγιά, περνάει από όμορφο κτισμένο υπόστεγο και σιγά-σιγά μετατρέπεται σε καλντερίμι που να ανηφορίζει θυμίζοντας τα μονοπάτια στα Ζαγώρια και το Πήλιο. Σε λίγο συναντάμε τα πρώτα σπίτια της Αγ. Άννας και ακολουθώντας τον τσιμεντένιο δρόμο καταλήγουμε στο Κυριακό της Σκήτης όπου μπορούμε να ξεκουραστούμε ή και να κοιμηθούμε αν είναι αργά. Από το Κυριακό ξεκινάει το πιο ανηφορικό και απότομο κομμάτι της διαδρομής. Στην αρχή τσιμεντένια σκαλιά (περίπου 1500) μας οδηγούν μέσα από σάρες πιο ψηλά σε δάσος.

Συνεχίζουμε την ανηφορική πορεία περνάμε υπόστεγο με πηγάδι χωρίς νερό, μια διασταύρωση για αγίασμα όπως μαρτυράει η τοποθετημένη πινακίδα και καταλήγουμε επιτέλους σε τραβέρσα που μας οδηγεί σε μπαλκόνι με ξύλινο σταυρό. Η θέα από εδώ είναι απλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ. Συνεχίζουμε το τραβερσαροτό μονοπάτι προσπερνάμε τη διασταύρωση για Κατουνάκια και καταλήγουμε στη θέση Σταυρός. (1 ώρα από Αγ. Άννα). Είναι ένα κομβικό σημείο γιατί εδώ καταλήγουμε όλα τα μονοπάτια που οδηγούν στην κορυφή ενώ υπάρχει και βρύση με νερό (για να τρέξει πρέπει να την αφήσουμε τουλάχιστον 5 λεπτά ανοικτή).

Με βόρεια κατεύθυνση αρχίζουμε πάλι να ανηφορίζουμε, περνάμε από πολύ όμορφο δάσος με καστανιές, για να καταλήξουμε στη Παναγιά, εκκλησία με χώρο που χρησιμεύει ως καταφύγιο. (2,5 ώρες από Σταυρό). Στην Παναγία υπάρχει και πηγάδι που γεμίζει με νερό βροχής από τη στέγη που μάλλον δεν είναι πόσιμο αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πλύσιμο και μαγείρεμα. Σε γυμνό πια τοπίο παίρνουμε το μονοπάτι για την κορυφή που βρίσκεται ακριβώς από πάνω μας. Το μονοπάτι είναι ευδιάκριτο χτισμένο σε πολλά σημεία ενώ σε πολλές στροφές σιδερένιες βέργες το οριοθετούν. Σε 1,5 ώρα από την Παναγιά καταλήγουμε στην εντυπωσιακή κορυφή (2033 μ.) με τον μεγάλο σιδερένιο σταυρό και την Εκκλησία της Μεταμόρφωσης που μπορεί να χρησιμεύσει και σαν καταφύγιο ανάγκης.